O καθηγητής αρχαιολογίας τού πανεπιστημίου τής Βοστώνης, δρ.
Κέρτις Ράνελς, έρριξε ένα κομμάτι οκτώ εκατοστών γαλακτόχρωμου χαλαζία στην
τσέπη του σκεπτόμενος, ότι θα αποτελούσε ένα ωραίο βάρος γιά να μην παίρνει τα
χαρτιά ο αέρας στο γραφείο του. Όταν πριν από δύο χρόνια ερευνούσε για
αντικείμενα της Μεσολιθικής Περιόδου στην άκρη ενός φαραγγιού στη νότια ακτή
τής Κρήτης κι είχε συλλέξει αυτόν τον χαλαζία, νόμιζε, πως επρόκειτο απλά γιά
μιά ακατέργαστη πέτρα.
Νωρίς την επόμενη μέρα όμως, καθώς καθόταν στην αυλή του
κι έπινε τον καφέ του, το χαμηλό φως τού ήλιου φώτισε την πέτρα, που είχε
ακουμπισμένη δίπλα του. «Ξαφνικά, μπόρεσα να δω τις χαρακιές, που είχαν γίνει
στην πέτρα», θυμάται. «Αυτό δεν είναι καν μεσολιθικό, είναι πολύ παληότερο!». Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου εδώ