Με μια εκτός "τύπων" εκπαιδευτική εκδρομή, έκλεισε το φετινό μας πρόγραμμα, στη φύση και στην ιστορία της περιοχής του Κοιλιάρη ποταμού στον Στύλο Αποκορώνου.
ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΙΛΙΑΡΗ ΠΟΤΑΜΟ που πηγάζει από τα Λευκά Όρη με κυριότερη πηγή τροφοδοσίας του την πηγή του Στύλου. Το συνολικό μήκος του ποταμού είναι 36χλμ. και συμβάλλουν σε αυτόν 4 παραπόταμοι ( Κεραμιώτης, η Αναβρετή , ο Μυλαύλακας και ο Μανταμάς ). Στην αρχαιότητα ο ποταμός ονομαζόταν ΠΥΚΝΟΣ επειδή στις όχθες του είχε πυκνούς θάμνους και δέντρα. Ο Κοιλιάρης από μόνος του είναι ένα μεγάλο οικοσύστημα αφού κατά καιρούς εμφανίζονται στην περιοχή κουνάβια, νυφίτσες, λαγοί, σκαντζόχοιροι, πέρδικες, κοτσύφια, κοράκια και καρακάξες, κουκουβάγιες και δύο είδη γερακιών ενώ στα νερά του ποταμού υπάρχουν πέστροφες, χέλια, καβούρια, νερόφιδα και βάτραχοι.
Στην πορεία του ο ποταμός συναντούσε 3 νερόμυλους. Συναντούσε επίσης ένα μύλο στο Νιο Χωριό ο οποίος όμως δεν λειτουργούσε με νερό αλλά με άλογα.
Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να προσεγγίσουμε τους νερόμυλους...
ΝΑΟΣ ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗ ΡΙΓΟΛΟΓΟΥ – ΠΛΑΤΑΝΑΚΙΑ
Χτίστηκε το 1898 και ανακαινίστηκε πρόσφατα. Η γύρω περιοχή είναι μαγευτική και κατάφυτη από αιωνόβια πλατάνια. Εξαιτίας των δέντρων πήρε και η περιοχή την ονομασία Πλατανάκια κάποια από τα οποία, τα έκοψαν οι Γερμανοί κατά την περίοδο της Κατοχής και ξαναμεγάλωσαν.
ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΥΛΟΥ
Στην πλατεία του χωριού Στύλος, βρίσκεται η βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου και του Αγίου Νικολάου που είναι ένα συγκρότημα από τρία κτίσματα, που χρονολογούνται από τον 13ο μέχρι το 15ο αιώνα.
Στην αυλή υπάρχει ένα σημαντικό παλαιοντολογικό εύρημα ενός θαλασσίου Σειρηνίου , εποχής Μειοκαίνου :
Επόμενη στάση στη διαδρομή μας , η Αρχαία Απτέρα που ιδρύθηκε στο χαμηλό ύψωμα
Παλιόκαστρο, σε ένα τόπο που παραμένει μοναδικός για τη φυσική του ομορφιά, με
τον πανέμορφο κόλπο της Σούδας στα βόρεια και την επιβλητική οροσειρά των
Λευκών Ορέων στα νότια. Η στρατηγική θέση της πόλης με τα δυο λιμάνια της, τη
Μινώα και την Κίσαμο, στην
είσοδο του φυσικού κόλπου, που εξασφάλιζε τη δυνατότητα του ελέγχου στη
διακίνηση του εμπορίου, ευνόησε την ανάπτυξη της. Εξουσίαζε μεγάλη έκταση γης,
κυρίως πεδινή και εύφορη, την οποία διέσχιζε στα νότια και ανατολικά ο ποταμός
Πυκτός ( σημερινός Κοιλιάρης ). Η αρχαιότερη αναφορά του ονόματος συναντάται
στις πινακίδες της Γραμμικής Β γραφής της Κνωσού ως A-pa-ta-wa (14ος - 13ος αιώνας
π. Χ.). Η περίοδος της μεγάλης ακμής της ως ανεξάρτητης πόλης-κράτους ξεκινά
από τον 4ο π. Χ. αιώνα, οπότε αναδεικνύεται σταδιακά ως η πιο εμπορική
πόλη της Κρήτης. Οι εμπορικές και πολιτικές συμφωνίες που συνάπτει με την
Αίγυπτο, τη Λιβύη, τα Βασίλεια της Περγάμου και της Βιθυνίας αλλά και ο ορισμός
προξένων σε πολλές πόλεις της Κρήτης, της ηπειρωτικής Ελλάδας, την Πελοπόννησο,
τα νησιά του Αιγαίου, την Αδριατική, τον Ελλήσποντο και την Μικρά Ασία, σε
συνδυασμό με τη στρατιωτική ισχύ και τη διπλωματική της ευελιξία την
αναδείκνυαν ακόμη περισσότερο. Ο σεισμός του 364/5 μ. Χ. σήμανε την
οριστική παρακμή της και τελικά, ο επόμενος ισχυρός σεισμός, του 7ου αι.
μ. Χ. την οριστική εγκατάληψή της ως πόλη. . (https://www.chania.gr/archive/souda/www.souda.gr/visitor/aptera/aptera.html)
Τελευταία στάση το φρούριο Κουλές της Απτέρας, στη θέση Παλαιόκαστρο. Το φρούριο κτίστηκε από τους Τούρκους μετά τη μεγάλη Κρητική
Επανάσταση του 1866, κατά τη διάρκεια ενός προγράμματος για τον επανέλεγχο της
Κρήτης με ένα δίκτυο από οχυρωματικά έργα. Κτίστηκε από τον Τούρκο Χουσεΐν
Αβνί Πασά και αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα φρουριακής Αρχιτεκτονικής
του 19ου αιώνα.
Η ανάπαυση στη διάρκεια της εκδρομής, έγινε στον υπέροχο παραδοσιακό ξενώνα "Ευτραπελία" όπου και μαγειρέψαμε όλοι μαζί .
Με αυτή την αξέχαστη εκπαιδευτική επίσκεψη μετά το τέλος του διδακτικού έτους, ολοκληρώθηκε το περιβαλλοντικό μας πρόγραμμα "ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ".
Ευχαριστούμε όλη την ομάδα !!!!
Οι καθηγήτριες
Νάγια Πιέρρου
Δέσποινα Σκάρπα
Λιάνα Λυκοτραφίτη
